و פֿـورشـیבش بـویـ وصـال.

بـایב رفـت

از آمבטּ بــہ رفـتטּ و

از رفـتטּ بــہ آمבن,

ڪـہ زمـاטּ

בوڪ בوّاریـ

بــہ تـار وپـوב زنבگـیـ و مـیـرایـیـ سـت

و چـل چـراغ سـیّـاریـ

با בرخـشـش شـیـشــہ وار ثـانـیــہ هـا .

و مـا

בر لـحـظــہ هـا و

لـحـظــہ هـا בر مـا

زنבـہ مـرگـیـم و مـرבـہ یـ زیـسـت.

• امید نیمی از خوشبختی است

...

...

...

وقتی گم میشوی

به دنبالت میگردم!

وقتی پیدایت میکنم

خودم گم میشوم!....

خودت برایم بلیط قطار گرفتی

خودت چمدانم را بستی و

به دستم دادی

تا کِی دست تکان می دهی

دستت را پایین بیاور

بگذار بروم

سال هاست در آغاز راه ایستاده ام

و کلاغی

روی شانه ام لانه درست کرده است.

• دوست داشتن و دوست داشته شدن از بزرگترین نعمت های خداست

بـــابــــای خـــــوبـــــم روزت مــــــــبارک

بـــابــــای خـــــوبـــــم روزت مــــــــبارک

بـــابــــای خـــــوبـــــم روزت مــــــــبارک

بــابــــایی عــــــــــــــــــــــــــــــاشقــتم

همان جاده که گذشته

از جوانی جنگل

از پیری خانه های ایستاده در برابرش

از آغوش مرد برگشته از آغوش

همان جاده که برداشته

ستون های باستانی را

سایه های باستانی را

دارد برمیدارد از دشت های من

ردپای تورا

همان جاده!

• کارها بلندتر از کلمات حرف می زنن

ذرات کائنات

به دیدار ژرف بین

هریک گشوده پیش چشم نگاه تو دفتری:

گوید :

"قرارِ زندگی

از بی قراری است

چون بوسه ای و

زمزمه ای و

کبوتری "

• هرچیزی آخرش درست میشه اگه درست نشد پس آخرش نیست

یکی از دوستان زحمت کشیدن این شعرو گذاشتن و خواهش کردن اونو تو وبم بذارم :

با من که به چشم تو گرفتارم و محتاج

حرفی بزن ای "قلب " مرا برده به تاراج

ای موی پریشان تو دریای خروشان

بگذار مرا غرق کند این شب مواج

یک عمر دویدیم و به جایی نرسیدیم

یک آه کشیدیم و رسیدیم به معراج

ای کشته ی سوزانده ی بر باد سپرده

جز عشق نیاموختی از قصه حلاج

یک بار دگر کاش به ساحل برسانی

صندوقچه ای را که رها گشته در امواج

• همیشه میتوانی خورشید را درون خود بیابی فقط کافیست در تکاپوی یافتن آن باشی

من

در درگاه بلند فصل ها می ایستم

چندان که گیسوانم

رشته رشته

در درازی باد

رنگ در بازد...

چندان که گیسوان من

رشته رشته به سپیدی گراید و

خاک

غبار مهربان دلم را

میعاد گاه زنجرگان عاشق کند.

خبرم هست

هست

هست

که باغچه

هم از آن گونه که بود

دلخون خودرویی شقایق هاست .

و حضور شبح گونه ی باد را

-هم از آن دست

کز این پیش-

از شیوه ی عاشق کش بید

احساس توان کرد.

در تُردی کبود سپیده دمان

که پنداری

هوا

به خرمن مرطوب اطلسی های نو سیراب

عشق می ورزد .

• از زخم زبان های مردم دنیا ناراحت نباش !اینها همان هایی هستند که به هوای بارانی میگویند خراب...