آرامـــ ـتــر از פֿـواب בرخــتــاטּ
|
زینت تنهایی
هر صبح که طنین قدمهایت چون ضربه های ممتد ساعت در امتداد کوچه نواخته می شود ... هر صبح , که شعاع نگاهت زوایای کوچه را روشن می کند . هر صبح که صدایت در جای جای ِ کوچه باریک میپیچد , و سلامَ ت چون عطر یاس در این فضای تنگ میتراود هر صبح ,
نام تو را زینت تنهائیم میکنم ... [ بازدید : 700 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ] [ يکشنبه 26 / 5 ] [ ] [ سارا ]
[ ]
|
درباره وبلاگ
از خیال میــگریزم
از خودم هم میخواهم همچون غایتی که مرا شکل داده اند به ان ، سرم را بالا نگه دارم و نلرزم از باد ،هرچند این لرزیدن خود حرکت است اما از نوع حقیر ان . و حقارت را به هیچ قیمتی بر نمیگزینم که ثابت ماندن با شکوه بهتر از حرکت ضعف بار است ورود کاربرانخبرنامهپیوندهای روزانهآرشیو ماهانهآرشیو موضوعیپیوندهادیگر امکاناتطراح قالب: آوازک |
